Vlaams letterkundige (Aalst 22 Juni 1891), is hoogleraar in de Engelse philologie en de geschiedenis van de moderne letterkunde aan de universiteit te Gent. Na te hebben gedebuteerd met tere sprookjes, gaf hij in Hetdochterken van Rubens een fijne analyse van een meisjesziel.
Wereldoorlog I, die hij eerst als brankardier, daarna als officier meemaakte en waarin hij tweemaal werd gewond, inspireerde hem tot ontroerende poëzie en een kleine roman, Longinus, een nobele en, ondanks de bewuste beheersing, aangrijpende getuigenis, die ver boven de Vlaamse oorlogsliteratuur uit reikt. De Backer leidde een keuze uit het prozawerk van Aug. Vermeylen in en bezorgde, in samenwerking met dr Dudok, een herziene uitgave van Burgersdijk’s Shakespearevertaling. DR R. F. LISSENSBibl.: Poëzie: Van Wee en Glorie (Maldegem 1923)- Proza: Bloeikens (Maldegem 1913); Het dochterken van Rubens (Arnhem 1922); Longinus (Arnhem 1934); Contemporary Flemish Literature (Brussels 1934); De Engelsche Literatuur sedert 1914 (Brussel 1936).
