{Etablissements français dans l’Inde) noemt men de delen van het Franse Rijk, welke in Voor-Indië zijn gelegen. Als gevolg van verdragen, in 1814 en 1815 tussen Frankrijk en Engeland gesloten, bestaan deze Etablissements uit 5 afzonderlijke nederzettingen (provincies), nl.
Pondichéry, Tsjandarnagore (Chandernagor), Carical, Mahé en Yanaon en de in het gebied van India gelegen kantoren (loges), nl. in Balasere, Cassinbasar, Juydia, Dacca, Patua, Masoelipatam en Soerat (Surate) op de kust van Voor-Indië. De gezamenlijke oppervlakte bedraagt 508 km2, het aantal inwoners (1948) 332 045. De nederzettingen bestaan uit 5 „vrije steden”, waarvan er twee verdeeld zijn in 14 gemeenten.De voornaamste landbouwproducten zijn: rijst, maniok en grondnoten. In 1946 bestond de veestapel uit 43 788 stuks vee, 23 099 schapen en 15 394 geiten. De industrie omvat: 2 fabrieken voor het verwerken van beenderen (Pondichéry), 3 katoenfabrieken (Pondichéry), 1 jutefabriek (Tsjandarnagore) benevens enige olieperserijen voor grondnoten en een ijsfabriek. De katoenfabrieken, met 7362 arbeiders, telden 2631 getouwen en 84 332 spoelen. In de havens Pondichéry en Carical, welke in 1946 door 41 schepen werden aangelopen, werd in dat jaar voor een waarde van 80,3 millioen frs ingevoerd en voor een waarde van 7,7 millioen frs geëxporteerd. De voornaamste uitvoerartikelen zijn grondnoten, rijst en weefsels.
Na de geboorte van het onafhankelijke India (Aug. 1947) gaf dit de wens te kennen, dat ook de Franse provincies in de nieuwe staat zouden worden opgenomen. Men is overeengekomen, dat dit langzamerhand, via een referendum in de betrokken delen van Voor-Indië, zal geschieden.
H. A. BOMER
Lit.: A. Martineau, Etablissements français dans l’Inde (1930).
