of Frans van Ravelingen, Nederlands boekdrukker en oriëntalist (Lannoy bij Rijsel 27 Febr. 1539 - Leiden 20 Juli 1597), zoon van een wever, leerde te Parijs Latijn, Grieks en Hebreeuws, werd in 1564 corrector bij Christoffel Plantijn* (sinds 1565 zijn schoonvader) en stond de „aartsdrukker” 20 jaar lang ter zijde bij de uitgave van talrijke wetenschappelijke werken (o.a. de Biblia polyglotta). Evenals deze behoorde hij tot de volgelingen van Hendrik Niclaes*. In 1585 werd hij hoofd van het filiaal van Plantijn te Leiden, waar hij in 1586 tevens hoogleraar werd in het Hebreeuws.
Hij was meer geleerde dan zakenman (hij kende ook Chaldeeuws of Aramees, Perzisch en Arabisch), zodat de Leidse drukkerij niet tot bloei kwam. Liquidatie volgde in 1619 onder zijn zoon Franciscus Jr, waarbij het typenmateriaal grotendeels overging aan Thomas Erpenius*.MR H. F. WIJNMAN
Bibl.: Lexicon arabicum (Leidae 1611, gevolgd door Observationes van Th. Erpenius).
Lit.: M. Rooses, F. v. R., in: Biographie nat. de Belgique XVIII (1905), blz. 729 e.v.; W. M. C. Juynboll, 17de eeuwsche beoefenaars van het Arabisch, diss.
Utrecht (1931); J. Fück, Die arab. Studien in Europa, in: Beiträge zur Arabistik, hrsg. v. R. Hartmann und H. Scheel (Leipzig 1944).
