Portugees dichter en prozaschrijver (Leiria ca 1580-verdronken in de Taag, bij Lissabon, 1622), publiceerde reeds op 16-jarige leeftijd Romances, 58 gedichten, vier in het Portugees, een in twee talen en de overige in het Spaans (herdr. 1654). Hoewel levende in Spaanse omgeving, heeft hij er steeds naar gestreefd, het zuivere Portugees te bewaren.
Zijn tweede werk, Primavera (1601), is daarvan een der bewijzen. Behalve bij Camöes, António Ferreira en Sd de Miranda, vindt men bij de dichters dier dagen zelden zulk een zuivere taal. Zijn Eclogas (1605) bezorgden hem een eerste plaats onder de lyrische dichters van zijn tijd en de bijnaam de „Portugese Theocritus”. Deze eclogae ademen een licht pessimisme en een zoete melancholie.Bibl. (beh. de gen.): O pastor peregrino (1608); O Desenganado (1614) (vormen met Primavera een trilogie van herdersnovellen); Córte na aldeia (1619). Verzamelde werken: Obras politicas e pastoris (1723, 1774); Eclogas (nieuwe uitg. 1924, in de Bibl. Class. Portuguesa).
Lit.: Ricardo Jorge, F. R. L., Estudo biografico e critico (Coimbra 1920).
