graaf (Cromer Hill, Norfolk, 26 Febr. 1841 -29 Jan. 1917), stamde af van de bekende bankier Baring en trad in het leger, waar hij het tot majoor bracht. Van 1872-1876 was hij particulier secretaris van Northbrook, toen deze onderkoning van Brits-Indië was.
In 1877 werd hij lid van de Frans-Engelse commissie, die met de regeling van de Egyptische schulden belast was. Na de afzetting van de khedive Ismail werd hij in 1879 met de Fransman Blignières controleur van financiën in Egypte, met raadgevende stem in de ministerraad. Nadat hij van 1880-1883 financieel lid van de raad van de Indische onderkoning Ripon geweest was, keerde hij als consul-generaal en agent van Engeland naar Egypte terug, waar hij, ondanks deze bescheiden titel, de eigenlijke bewindvoerder van het land werd. Het gehele staatswezen werd nu op moderne leest geschoeid, zodat de administratie zeer veel beter ingericht werd en veel gedaan kon worden voor de welvaart van het land.
Hij was gekant tegen de expeditie van Gordon, maar, toen het Engelse ministerie die wel wenste, heeft hij Gordon zoveel mogelijk gesteund; diens dood was voor hem een persoonlijk, gevoelig verlies. Eerst toen jaren later de Soedan het strijdobject werd tussen de mogendheden, achtte hij het ogenblik gekomen, deze streek voor Engeland-Egypte te reserveren. Hij bewerkte dus de expeditie van 1898 en het verdelingsverdrag met Frankrijk van 1904. In Egypte zelf handhaafde hij krachtig de Engelse heerschappij en bewerkte daarom, dat in 1893 Abbas pasja vroegtijdig meerderjarig werd verklaard.
Nadat hij 24 jaar de post van Brits vertegenwoordiger in Egypte vervuld had, legde hij in Apr. 1907 zijn ambt om gezondheidsredenen neer. Hij trad sindsdien weinig op de voorgrond, totdat hij in 1916 voorzitter werd van de Dardanellen-commissie. De werkzaamheden daarvoor vergden echter te veel van hem en hij overleed kort daarna.Bibl.: Modern Egypt (2 dln, London 1908) ;Ancient and modern Imperialism (London 1910); Political and literary Essays (3 dln, 1913-16).
Lit.: A. Milnes, England in Egypt (1892); Sir J. Rennell Rod, Social and Diplomatic memories, II (1923); Edm. Gosse, Lord Cromer as a man of letters, in Fortnightly Rev.
Mrt 1917; Marquess of Zetland, Lord C. (London 1932).
