Frans romanschrijver (La Combelle, Puy-de-Dôme, 15 Aug. 1880 loopgraven bij Maisons de Champagne 5 Mrt 1916), was leerling van het Henri IV-lyceum en de Ecole Normale Supérieure en publiceerde het eerst met zijn leermeester E. Bourgeois een historische studie Rome et Napoléon III (1907).
Daarna wijdde hij zich aan filosofische studies en aan eigen letterkundige arbeid. Zijn overgevoelige natuur, in botsing met de realiteit, de disharmonie tussen het banale leven van elke dag en de bestemming van de mens zoals hij die droomde, waren oorzaken van de pessimistische perioden uit zijn carrière en verklaren ook mede de zielsconflicten van de figuren uit zijn boeken. Zijn roman Laure (1913), de sobere geschiedenis van een mystiek aangelegd meisje dat geen adaptatie weet te vinden aan haar omgeving, is een meesterwerk van zielkundige analyse.DR R. WIARDA
Bibl.: Amour promis (1909); Histoire d’Isabelle (1917); Le Passage de l’Aisne (1921).
Lit.: Louise Clermont, Em. Cl., sa vie, son œuvre (Paris 1919); Idem, René Gillouin, Jean Giraudoux e.a.,Etudes et Souvenirs sur Em. Cl. suivis de Pages inédites d’E. C. (Paris 1927).
