Engels criticus, toneelschrijver en dichter (Leytonstone, Essex, 1 Juni 1882 - Londen 25 Mrt 1937), was eerst werkzaam in het verzekeringsbedrijf en werd later leider van de Pilgrim Players, waaruit zich het Birmingham Repertory Theatre ontwikkelde (1913). Als dichter is hij niet belangrijk; zijn eerste gedichten verschenen in 1903; zijn Poems (1908-1914) in 1917, die in de smaak vielen.
Zijn studie over The Lyric (1915) is met gratie en overtuiging geschreven en zeer lezenswaard. In 1919 verscheen zijn drama Abraham Lincoln, zijn grootste succes. Zijn volgende stukken Oliver Cromwell (1921), Mary Stuart (1922), Robert E. Lee (1923), Midsummer eve (1932) en A man’s house (1934) vallen er bij af.Bibl.: Cophetua, a play (1911); Pawns, three poetic plays (1917); Selected poems (1922); The collected poems (1923); The muse in council: essays (1925); Coll. plays (1925); Crit. studies over William Morris (1912) en Swinburne (1913); The pilgrim of eternity: Byron, a conflict (1925); Charles James Fox (1928); John Hampden’s England (1933); Shakespeare (1933); Summer harvest, poems 1924-’33 (1933); This troubled world (1934); Robinson of England (1937). Autobiografisch: Inheritance (1931); Discovery (1932); The Outline of Literature rev. by H. Pollock and C. Nairne (1923, 2nd ed., London 1940).
Lit.: G. W. Mathews, Poetry of John D. (1925); A. W. Roeder, J. D. als Dramatiker (1927); F. B. Millett, Contemporary British literature, 3de dr. 1948).
