Frans Jezuïetenpater, criticus en taalgeleerde (Parijs 15 Mei 1628 - 27 Mei 1702), studeerde aan het Co'Jège de Clermont te Parijs, te Bourges en Rouaan, legde zijn geloften afin 1662, en werkte daarna te Duinkerken, dat Frankrijk van Engeland had teruggekocht. Colbert riep hem naar Parijs, waar hij als taalkundige grote invloed kreeg, vooral sinds 1668.
Zijn Entretiens d’Ariste et d’Eugène had een geweldig succes en werd in talrijke plaatsen nagedrukt. Het is een tweespraak over allerlei onderwerpen, o.a. over de Franse taal. Naar aanleiding van zijn Doutes ontstond een felle pennestrijd met Ménage *, wie Bouhours antwoordde in zijn Remarques. Bouhours stond bij zijn tijdgenoten in even hoog aanzien als Vaugelas* bij de vorige generatie; hij corrigeerde de stijl van de geschriften die zijn orde uitgaf; Racine stuurde hem zijn stukken ter correctie. Bossuet*, St Evremond*, La Fontaine* schatten hem hoog. De statuten van zijn orde verboden hem lid te zijn van de Académie Française.DR G. G. ELLERBROEK
Bibl.: Lettre à un seigneur de la Cour (1668); Lettre aux Ecclésiastiques de Port-Royal (1668); Entretiens d’Ariste et d’Eugène (1671) ; Doutes sur la langue française proposés à Messieurs de l’Académie française par un gentilhomme de province (1674); Remarques nouvelles sur la langue française (1675); vervolg hierop onder dez. titel verscheen in 1692; Manière de bien penser dans les ouvrages d’esprit (1687); Pensées ingénieuses des anciens et modernes (1689). Moderne uitg.: E. Rosset, Entretiens, Critique, Doutes et Remarques du P. Bouhours sur la langue française (Paris 1911).
Lit.: S. Doncieux, Un jésuite homme de lettres au XVIIe siècle: Le P. Bouhours (Paris 1896); E. Rosset, Le P. Bouhours continuateur de Vaugelas; in: Ann. de l’Univ. de Grenoble (1908).
