(Frans, afgekort: sieur en sire, uit Latijn: senior = de oudere) noemde men in Frankrijk degene, die een leen van de Kroon met alle daaraan verbonden rechten over personen en eigendommen bezat. Zulk een heerlijkheid heette een seigneurie en het geheel der vermelde rechten seigneuriage, terwijl men de seigneur ook met de naam justicier bestempelde, omdat hij de hoge en lage rechtsmacht uitoefende.
Sedert de opheffing van het leenrecht evenwel (4 Aug. 1789) heeft dit alles opgehouden te bestaan, zodat het woord seigneur een blote titel is van souvereine vorsten, bisschoppen enz. Ook geeft men gewoonlijk aan degene, die op grote voet leeft, de naam van grand seigneur. In de Franse kerkdienst is Le Seigneur het Opperwezen en Notre Seigneur Christus.
