Nederlands veldheer (Groot-Zundert 20 Mrt 1760 -’s-Gravenhage Oct. 1825), werd cadet in 1770, tweede luitenant in 1782, kapitein in 1788, majoor in 1794. Streed in de veldtochten van 1793 en ’94 in verschillende gevechten tegen de Fransen, en nam na de bezetting in 1795 ontslag.
In 1796 maakte hij deel uit van het zgn. rassemblement van Osnabrück, en was in 1799 bij de landing van de Engelsen en Russen in Noordholland. In 1814 trad hij weder in Nederlandse dienst als luitenant-kolonel, en werd in hetzelfde jaar nog bevorderd tot kolonel. Als zodanig commandeerde hij bij Waterloo de 1ste brigade van de 3de divisie, welke onder Chassé tegen het einde van de slag een aanval op de Franse garde uitvoerde. In 1816 werd hij generaal-majoor, provinciaal commandant in Zuidholland.
