is het straffen met de dood van telkens de tiende man van een gedeelte van het leger, wegens lafhartigheid of muiterij. Men verhaalt, dat de straf door de Romeinse consul Appius Claudius Sabinus in 471 v.
Chr. gedurende de oorlog tegen de Volsci is toegepast en ook onder de keizers komt zij nog voor. Voorts vinden wij haar zelfs nog in 1642 in de Dertigjarige Oorlog, toen het regiment Madlo, dat de vlucht genomen had, zich daaraan onderwerpen moest en ook later hebben sommige veldheren daarmede gedreigd. Van een leger dat een groot verlies geleden heeft, zegt men ook wel, dat het gedecimeerd is.
