Romeins keizer, te zamen met M. Clodius Pupienus Maximus (238 n.
Chr.), werd na verschillende ambten te hebben bekleed, door de senaat, die den soldatenkeizer Maximinus tegenstand wilde bieden, benoemd in een met de regering belaste commissie, en na de dood der twee Gordiani, die in Afrika als tegenkeizers tegen Maximinus waren uitgeroepen, tot keizer benoemd te zamen met Pupienus. Op deze wijze wilde de senaat de collegialiteit, welke de consuls tijdens de republiek hadden gehad, herstellen. Het volk echter riep den kleinzoon van een der beide Gordiani tot keizer uit, die nu de titel Caesar verkreeg. Maximinus werd (nadat Maximus tegen hem was opgetrokken) door zijn eigen troepen bij Aquileia op 10 Mei 238 gedood, toen hij op het punt stond Italië binnen te vallen. De beide keizers werden nu met eerbewijzen overladen door senaat en volk, doch een opstand der praetorianen, de soldaten in de hoofdstad, brak tegen senaat en volk los. Bovendien ontstonden onenigheid en jaloezie tussen de beide keizers.
Toen nu tijdens spelen de soldaten het paleis waren binnengedrongen en Balbinus aan Maximus de bijstand van zijn lijfwacht van Germanen weigerde, werden beiden vermoord, na een regering van 99 dagen. Balbinus werd 60 jaar oud. Hij was een beschaafd en braaf man, doch te zwak van karakter.Lit.: P. W. Townsend, Chronology of the year 238 A. D., in Yale Glass. Stud. (1928); G. E. van Sickle, A hypothetical chronol. for the year of the Gordians, in: Class.
Phil. (1927); Idem, Some further observations on the chronol. of the year 238, in: Class. Phil. (1929).
