of Jacob de Corte, jurist (Brugge ca 1504 - ca 1556), studeerde te Leuven en Orleans en was te Brugge werkzaam eerst als advocaat, nadien als schepene en ten slotte als secretaris-pensionaris. Als 30-jarige verwierf hij zich roem door de vertaling in het Latijn van de door Viglius uitgegeven Griekse Paraphrasis van Theophilus; zij verscheen als Institutionum Juris Civilis libri quatuor (Antwerpen 1536, herdruk 1539).
In 1546 werd zij opnieuw uitgegeven als Paraphrasis in margine quo facilius cum Vulgaribus Institutionibus conjerripossit (herdr. 1554) en in 1557 als Theophili Institutiones Jur. Civ. libri IV Do. Jacobo Curtio interprete. Curtius kwam in dit werk in verzet tegen de toen heersende methode in de rechtswetenschap, nl. het opwerpen van vragen en het opeenstapelen van oude argumenten vóór en tegen, zonder nieuwe op te geven, en drong aan op nauwkeurige uitlegging en het zoeken van de beslissing in de rechtsbeginselen. Hij toonde zich een voorstander van de studie van het Grieks voor de herleving van de rechtswetenschap.
In 1550 publiceerde hij te Antwerpen uittreksels uit zijn vroegere pleidooien: Eikasoon, sive Conjecturalium libri III, het eerste werk van die aard in de Nederlanden. Dit werk beleefde eveneens verschillende herdrukken.DR L. TH. MAES
Lit.: R. Dekkers, Het Humanisme en de Rechtswetenschap in de Nederlanden (Antwerpen 1938); p. 59 en 159; P. van Heynsbergen, Gesch. d. Rechtswet. in Nederland (Amsterdam 1925), p. 33; Aug. van der Meersch, art. De Corte, in Biogr.
Nat., 4, p. 911-912 (Bruxelles 1873).
