is de naam van een praehistorisch mensenras. In het jaar 1868 onderzocht Louis Lartet de abri-sous-roche van CroMagnon, gelegen dicht bij Les Eyzies in het Vézère-dal (Dordogne).
Bij toeval waren in deze abri door arbeiders, die bezig waren een spoorlijn aan te leggen, een aantal menselijke skeletten gevonden, en tevens overblijfselen van dieren en stenen werktuigen. De skeletten lagen in het diepst van de abri, op een wijze, die aan bijzetting deed denken. Bij de skeletten vond men talrijke doorboorde schelpen, die blijkbaar door de praehistorische mens als lijfsieraden waren gedragen. De skeletten behoorden aan vijf individuen, nl. aan een oude man, twee jongere mannen, een vrouw en een onvoldragen kind.
Zij werden bestudeerd eerst door Paul Broca en Pruner-Bey, later door de anthropologen De Qpatrefages en Hamy. Laatstgenoemden zagen in het aldaar ontdekte menstype het prototype van een nieuw praehistorisch en wel Jongpalaeolithisch mensenras, het zgn. Cro-Magnon-ras. Dit Cro-Magnon-ras bleek duidelijk te verschillen van het Oudpalaeolithische Neandertal-ras en reeds in menig opzicht zeer te gelijken op de recente mensheid. Van dit Cro-Magnon-ras werden later nog op andere plaatsen in Frankrijk skeletten gevonden, bijv. bij Laugerie Haute en Solutré, alsook buiten Frankrijk, o.a. bij Obercassel, Brno (Moravië), in Zuid-Engeland en elders.Men rekent de Cro-Magnon-mens tegenwoordig tot de Homo recens fossilis, te zamen met de Homo aurignacensis, de Grimaldi-mens, de Chancelademens, de Homo predmostensis en de Eoanthropus Dawsoni. Van al deze vertegenwoordigers van de Homo recens fossilis zijn vele exemplaren gevonden, zowel in Europa als daarbuiten. Ook de vondst in Hengelo wordt hiertoe gerekend.
