zijn de versteende uitwerpselen van uitgestorven dieren. Buckland ontdekte het eerst, dat de zwarte, harde brokken, in Engeland onder de naam bezoarstones bekend, niets anders waren dan uitwerpselen van uitgestorven vleesetende wezens.
Eveneens vond hij, dat het Graecum nigrum en Graecum album der apothekers afkomstig waren van uitgeworpen stoffen van hyaena’s. De coprolieten zijn hoogst belangrijk voor de paleontoloog, daar zij hem inlichtingen verschaffen omtrent de bouw van het darmkanaal en de aard van de voedingsmiddelen van de dieren, waarvan zij afkomstig zijn. Men kan er somtijds onverteerde overblijfselen van beenderen, tanden, schubben, schelpen enz. in aantonen. De donkere kleur van de coprolieten van Lyme Regis wordt door Prout aan het vocht van de verslonden inktvissen toegeschreven.
In de coprolieten van de Ichthyosaurus (Vishagedis) vond men overblijfselen van kleine Ichthyosauri, zodat ook toen sommige dieren hun verwanten verslonden. Ook in Nederland, in het Senoon van Zuid-Limburg, komen talrijke coprolieten voor. Voigt en Bonnema nemen aan, dat dit de fossiel geworden uitwerpselen zijn van de Echinodermata, die in zo groten getale de zee bevolkten, die gedurende de Krijt-periode zich daar bevond. Het aanzienlijke fosforgehalte is oorzaak, dat men coprolieten als meststoffen gebruikt.In de geneeskunde noemt men coprolieten de door vreemde lichamen en zouten gevormde damstenen.
