Comte, Frans schrijver (Craon, Maineet-Loire, 3 Febr. 1757 - Parijs 25 Apr. 1820), behoorde tot de groep der Ideologen, aanhangers en voortzetters van de ideeën van Locke en Condillac, mannen als Condorcet, Ginguené, Garat, die zich verenigden rondom hun orgaan La Décade philosophique. Hij werd lid van de Nationale Vergadering in 1789, maar kwam later in botsing met Robespierre. Hij bereisde Noord-Amerika en stond in relatie met de bekende president Jefferson.
Bekend werd hij door zijn Voyage en Syrie et en Egypte (1787). Hij gaf een soort van filosofische catechismus in zijn La Loi naturelle ou Principes de la morale déduits de l’organisation de l’homme et de l’univers (1793), maar zijn hoofdwerk, dat veel opgang maakte, is Les Ruines ou Méditations sur les révolutions des empires (1791), een merkwaardig hybridisch werk: enerzijds 18de-eeuws-filosofisch met zijn haat tegen tirannen en priesters, zijn geloof in de vooruitgang en aan de andere kant met aesthetische weergave van pittoreske uiterlijkheden als costuums, zeden en gewoonten of locale eigenaardigheden.DR R. WIARDA
Bibl.: Tableau du climat et du sol des Etats-Unis d’Amérique (1803); Recherches nouvelles sur l’histoire ancienne (1808-’14, 3 vol.) ; Œuvres complètes (Paris 1820-’26, 8 vol.) ; La Loi naturelle ou catéchisme du citoyen français. Ed. crit. p.p. G. Martin, in: Les Classiques de la Rév. fr. (1934).
Lit.: E. Berger, Etude sur V. (1852); G. Chinard, V. et l’Amérique (1924).
