Spaans romanschrijfster, (Santander 15 Apr. 1877), vertoont wel is waar duidelijke tekenen van verwantschap met de grote auteurs van de vorige eeuw, zoals Pereda (evenals zij afkomstig uit „la Montana”, d.i. de prov. Santander) doch haar stijl wordt zeer geroemd, al is hij nu en dan niet vrij van gezwollenheid.
Ontroerend is vaak haar fijne, melancholieke toon, die hier en daar naar het pessimistische neigt. La esfinge maragata (1913) wordt haar beste roman genoemd, en dat terwijl hij geen onderwerp uit de Montana behandelt, maar de lezer verplaatst naar een merkwaardige streek van Spanje, de Maragaterla, in de prov. León. La rosa de los vientos (1915) speelt in het kleine vaderland van de schrijfster. El métal de los muertos (1920), een roman met een sociale strekking, geeft een beeld van het lot van de arbeiders in de kwikmijnen van Almadén. Van de latere werken vermelden we nog Altar mayor (1926), Copa de horizontes (1930) en Retaguardia (1938).Lit.: J. Boussignol, Madame Concha Espina m Bull. Hispanique, dl XXV (Bordeaux 1923).
