uit Assos, Grieks wijsgeer (331-232 v. Chr.), volgde de stichter Zeno als hoofd der Stoïcijnse school in 264 op.
Hij was oorspronkelijk bokser; men zegt, dat hij ’s nachts met water dragen zijn brood verdiende om Zeno te kunnen volgen. Hij viel op door zijn eenvoud en strengheid van zeden naar het voorbeeld der Cynici. Evenals Zeno zou hij vrijwillig een einde aan zijn leven hebben gemaakt. Als denker is hij weinig belangrijk; hij vatte de „voorstelling” nog iets meer stoffelijk op dan de andere Stoïci.
Behalve zijn Hymne aan Zeus zijn slechts enkele brokstukken van zijn geschriften bewaard gebleven.Bibl.: Hymne aan Zeus, uitg. o.a. door Sturz (Leipzig 1785, 1835), A. C. Pearson (Gamb. 1891). Fragmenten in: v.
Arnim, Stoicorum veterum fragmenta I (Leipzig 1905).
Lit.: Fr. Mohnike, KI. der Stoiker (1814); G. Wachsmuth, De Zenone Citiensi et KI. Assio (1874); H.
Poppelreuter, Die Erkenntnislehre der Stoiker Zeno und KI. (1891); J. D. Meerwaldt, Clean the s’ Hymne tot Zeus, Hermeneus IX (1937).
