keizer van het Oostromeinse rijk (426 9 Apr. 491; regeerde 474-491), afkomstig uit Isaurië, heette eigenlijk Tarasicodissa. Hij ontving van keizer Leo I de hoogste ambten en huwde diens dochter Ariadne.
Na Leo’s dood (474) werd Zeno’s zoon Leo II opvolger, die echter spoedig stierf. Zeno maakte zich nu meester van de heerschappij en verwierf deze, nadat hij door Basiliskos, broeder van zijn schoonmoeder, uit Constantinopel was verdreven, opnieuw. Hij bedwong vele opstanden, verminderde de invloed der Germaanse legeraanvoerders en bewoog de Oost-Goten onder Theodorik tot aftocht naar Italië. Zijn weduwe hertrouwde met Anastasios I Dikoros en stierf in 515.Lit.: W. Barth, Kaiser Z., diss. Basel (1894); E. Stein, Gesch. des spatröm. Reiches (1928), I, hfdst. 10.
