van Ruspe,, theoloog, bisschop en heilige (Telepte 468 - Ruspe 1 Jan. 532), was monnik en later abt en werd in 507 of 508 bisschop van Ruspe (Noord-Afrika). Kort daarop werd hij door koning Thrasamundus met 60 andere bisschoppen verbannen naar Sardinië.
Terug naar Carthago geroepen om er geloofszaken te bespreken (515), werd hij onder invloed van de Arianen opnieuw verbannen (519) en keerde pas in 523 naar Ruspe terug. Hij is wellicht de grootste theoloog van zijn tijd en een verdediger van de genadeleer van Augustinus; hij schreef met kunde en knapheid vooral tegen het Arianisme der Vandalen en tegen het semi-pelagianisme. Vele van zijn werken zijn verloren gegaan; zijn hoofdwerk Over het geloof of de ware geloofsregel is zoveel als een compendium van de Katholieke geloofsleer. Het is niet zeker of deze Fulgentius te vereenzelvigen is met Fabius Planciades Fulgentius.Bibl.: De volledigste en beste uitgave van zijn werken is die, bezorgd door Mangeant (Paris 1684), welke werd overgenomen in Patrologia Latina, t. 65 (1865). Ausgew. Schriften übers. v. L.
Kozelba (München 1934); Preeken, vert. d. J. J. v. d. Besselaar (1946).
Lit.: P. Lapeyre, S. Fulgence de Ruspe (Paris 1929); B. Nisters, Die Christologie des hl.
F. v. R. (Münster 1930); M. Schmaus, F. (1930); F. di Sciascio, F. d. R. (Roma 1941).