afgeleid van carminare d.i. wol kaarden of zuiveren, noemt men geneesmiddelen, die het afgaan van winden bevorderen. Zij bevatten in de regel vluchtige oliën en specerijen.
In Nederland gebruikt men nog al eens voor dit doel Spiritus aromaticus, ook wel Spiritus carminativus geheten, maar meer bekend als Eau des Carmes. De naam „Carmes” heeft niets te maken met carminativum, maar hiermede worden bedoeld de Carmelieter monniken, die hun naam ontlenen aan de berg Carmel in Palestina, waar hun eerste klooster zich bevond. Zij hebben het geneesmiddel in 1611 te Parijs voor het eerst bereid. Andere namen er voor zijn Eau de Mélisse des Carmes en Eau de la Reine de Hongrie. Het product heeft in de 17de eeuw een belangrijke rol gespeeld als specialité.