(de Franse benaming voor water) is in het bijzonder de naam van allerlei reukwateren, die doorgaans uit welriekende plantendelen bereid worden. Men heeft bijv. eau de menthe (pepermuntwater), eau de fleurs de tilleul (lindebloesemwater), eau de lavende (lavendelwater), enz.
Andere dergelijke reukwateren zijn genoemd naar de plaatsen, waar zij het eerst vervaardigd werden, zoals eau de Cologne, eau d’Anvers, eau des Carmes, enz.Van deze is de eau de Cologne (Keuls water) verreweg het meest bekend. Dit werd in de tweede helft der 17de eeuw het eerst vervaardigd door een Italiaan, Farina geheten. Dit Kölnisches Wasser, dat gedurende de Zevenjarige Oorlog de Franse benaming eau de Cologne verwierf en die ook later behield, is evenals alle welriekende wateren een oplossing van geurige, vluchtige (zgn. aetherische) oliën (oranjebloesemolie, citroenolie, bergamotolie, rosmarijnolie, lavendelolie enz.) in alkohol, doch de nauwkeurige samenstelling is een fabrieksgeheim der ca 30 fabrikanten te Keulen en de talloze anderen elders.
Eau de Luce is een melkachtige oplossing van vluchtige barnsteenolie in ammoniak; het heeft een zeer sterke reuk en wordt als zenuwstillend middel aangewend. Ook gebruikt men deze benaming voor oplossingen, om stoffen te bleken. Hiertoe behoort: Eau de Javelle, een oplossing van kaliumhypochloriet in water (zie chloor). Eau de Labarraque is een overeenkomstige oplossing van natriumhypochloriet (bleekwater).
Eau de quinine is een aromatisch haarwater, waarvan de juiste samenstelling geheim wordt gehouden en dat wordt aanbevolen als hoofdwassing en tegen roos.
