Italiaans schrijver (Como 25 Apr. 1878 - Milaan 11 Dec. 1949), is een der beste voortzetters van de verhalende traditie van Manzoni, aan wiens hoofdfiguren uit de Promessi Sposi, Renzo en Lucia, hij zelfs een boek vol nasporingen wijdde. Linati heeft veel gehad aan de nabloei der zgn. „Scapigliatura milanese” (Milanese bohème) met Dossi en Lucini, werkte samen met onevenwichtig-begaafde figuren als Balsamo Crivelli en Delio Tessa, maar vond de prachtige taalharmonie voor zijn latere boeken tijdens zijn medewerking aan het Florentijnse tijdschrift La Voce . Hij voelde zich bewust „noorderling” en wijdde belangrijke studies aan de Ierse literatuur.
De typische kracht van zijn boeken — meer verzamelde schetsen en fragmenten dan echte romans — ligt in het weemoedig terugzien naar de tijd van de eeuwovergang. Voor het fascisme, dat hij volstrekt afwees, week hij uit naar het Zwitserse Ticino.DR MR H. VAN DEN BERGH
Bibl.: Portovenere (1910); I doni della Terra (1915); Sulle orme di Renzo (21927); Nuvole e paesi (1919); Natura (1920); Storie di bestie e di fantasmi (1925); Concerto variato (1933); Sinfonia alpestre (1937); A vento e sole (1939); Un giomo sulla dolce terra (1941). Romans: Due (1928); Gantalupa (1935); voorts: Passeggiate lariane (1939) enz.
