(aminomierenzuur), form. H2N.CO.OH kan men opvatten als de eenvoudigste term van de reeks der aminozuren, maar ook als het halfzijdige zuuramide (z amiden) van koolzuur.
Zelf is het niet bestendig, maar valt direct uiteen in kooldioxyde en ammoniak; men kent er echter zouten en verdere derivaten van. Van de zouten, carbamaten of carbaminaten genoemd, is het ammoniumzout (ammoniumcarbaminaat) te bereiden door vereniging van droog kooldioxyde en droog ammoniakgas : CO2 + 2 NH3 -> H2N • CO . ONH4Als verontreiniging is het aanwezig in technisch ammoniumcarbonaat, maar het onderscheidt zich van laatstgenoemde verbinding, doordat het in tegenstelling daarmede met calciumzouten in waterige oplossing geen neerslag geeft van calciumcarbonaat. Het is een wit, in water oplosbaar kristalpoeder, dat sterk naar ammoniak riekt en bij 60 gr. C. volledig in ammoniak en kooldioxyde uiteenvalt. Verhit men het echter in een gesloten ruimte boven 140 gr., dan vormt zich onder afsplitsing van een molecule water het ureum:
H2N. C00NH4 -> H2N CO NH2 + H2O
Ook de esters van het carbaminezuur, de urethanen zijn bekend, waarvan vele om hun hypnotische eigenschappen als slaapmiddelen gebruikt werden en worden. Spreekt men van het urethaan zelf, dan bedoelt men het aethylwrethaan H2NCOOC2H5, sm.pt 50 gr., k.pt l84gr. C., de carbaminezure aethylester dus, een kristallijne in water, alkohol en aether oplosbare stof, die gemaakt kan worden door inwerking van ammoniak op de koolzure diaethylester. Andere bekende slaapmiddelen uit deze reeks zijn de carbaminezure ester van pentanol-2 of hedonal H2N-CO-OCH(CH3)C3H7, van trichlooraethylalkohol of voluntal H2N- COOCH2CCl3, en phenylurethaan oïeuphorine C6H5NHCO-OC2H5.
Er zijn ook plastica op de basis van urethanen.
DR J. VAN ALPHEN.
