was beroemd als stichtelijk schrijver en als geschiedvorser (in of bij Keulen ca 1180 - Cisterciënserklooster Heisterbach, bij Königswinter ca 1240). Hij was sedert 1199 monnik, later onderwijzer der novicen in het klooster Heisterbach.
Bibi.: Dialogus miraculorum (uitg. d. Strange, 2 dln, Köln 1851, Index 1857; bloemlezing in het Duits van A. Kaufmann, 2 dln, Köln 1888-1892), een cultuurhistorisch belangrijke, geestelijke anecdotenverzameling, en het vervolg: VIII libri miraculorum (slechts drie boeken zijn bewaard gebleven, uitg. A.
Meister, Freiburg 1901).
Lit.: Ph. Schmidt, Der Teufels- und Dämonenglaube in den Erzählungeii des C. v. H. (1926); E. Beitz, G. v.
H. und die bildende Kunst (1926); A. Schönbach, Studien zur Erzählungsliteratur des M.A. VIII, Uber Caesarius von Heisterbach (Wien 1909); A. Hilka, Die Wundergeschichten des C. v.
H. I (Bonn 1933).
