Duits wijsgeer, Neo-Kantiaan (Gross-Nossen, Silezië 19Jan. 1877 -Jena 10 Mrt 1942), werd in 1903 privaat-docent te Halle en was van 1911 af ordinarius te Jena. In 1916 richtte hij de „Deutsche Philosophische Gesellschaft” op.
Bauch ging minder van Kant’s critisch-theoretische dan van diens practisch-ethische geschriften uit. Bekend zijn zijn onderzoekingen over het voorkomen van waarde in de werkelijkheid, cultuur in de natuur. In de theoretische filosofie legt hij nadruk op de gewaarwording, waardoor hij van zijn oorspronkelijke school afwijkt.Bibl.: Glückscligkeit und Persönlichkeit in der kritischen Ethik (1902, 12de dr. 1931); Luther und Kant (1904); Das Substanzproblem i. d. Griech. Philosophie (1910); Studiën z. Philosophie d. exakten Wissenschaften (1911); Imm. Kant (1917, 3de dr. 1923) ; Wahrheit, Wert u. Wirklichkeit (1923); Das Naturgesetz (1924); Die Idee (1926); Philosophie des Lebens u.
Philosophie d. Werte (1927); Nationale Freiheit (1931); Grundzüge d. Ethik (1935).
Lit.: Phil. der Gcgenwart in Selbstdarstellungen (Bd VII, 1929) ; Keiler, Die Philosophie Br. B.’s als Ausdruck germanischer Geisteshaltung (1935).
