een der vele benamingen voor een groep middeleeuwse verhalende gedichten. Reeds in de middeleeuwen werden ze als romans d’aventures of avonturen onderscheiden van de Frankische romans, de romans de geste of geesten. Op deze wijze wordt uitgedrukt, dat hun inhoud avontuurlijk, fantastisch, niet-historisch is.
Getypeerd naar de vorst, die in al die verhalen in zekere zin de centrale figuur is, worden ze als Arthur-romans tegenover de Karel-romans gesteld. Ook worden ze wel hoofse romans genoemd, omdat, anders dan in de Frankische romans, ridderlijkheid en vrouwenverering er belangrijke elementen in zijn. Maar het meest gebruikelijk is toch de term Britse of Keltische romans. Hiermee worden ze genoemd naar een ander onderscheidend kenmerk: hun herkomst. Ze staan dan naast de Frankische, de klassieke en de Oosterse.
Daar hun stof van oorsprong niet altijd speciaal Brits is maar ook wel Iers, moet aan de meer algemene term Keltische romans de voorkeur worden gegeven.