(Tartras kalico-stibylicus, tartarus stibiatus, tartarus emeticus) is een zout van het wijnsteenzuur, waarin één atoom waterstof door kalium en het andere atoom waterstof door de eenwaardige antimonylgroep SbO is vervangen. Het zout bestaat uit kleurloze kristallen, die in water (1 op 17 delen) oplossen.
De oplossing in water reageert zwak zuur.Vroeger werd het als braakmiddel meer gebruikt dan thans. Ook kleinere doses kunnen vergiftigingsverschijnselen te voorschijn roepen. (Tegengif vormen looistoffen of looistofhoudende dranken, bijv. sterke thee). In kleine hoeveelheden werd het gebruikt bij bloedspuwen in combinatie met opium. In latere tijd is het geneesmiddel voor het bestrijden van een aantal tropische ziekten weer meer op de voorgrond getreden, o.a. bij malaria tropica, kala-azar en bilharziosis; voor dit doel wordt het in 1 pct-oplossing ingespoten in de ader. Op de huid werkt het prikkelend.
Het volk gebruikt een oplossing van braakwijnsteen in medicinale wijn (Vinum stibiatum, Braakwijn) nog wel als slijmafscheidend middel bij hoest. Sommige tegen drankmisbruik aanbevolen middelen bevatten braakwijnsteen.
