Duits liberaal leider (Keulen 10 Nov. 1804 - gefusilleerd Wenen 9 Nov. 1848), was van eenvoudige afkomst en oorspronkelijk toneelknecht. Door zelfontwikkeling en redenaarsbegaafdheid werd hij leider der liberale beweging te Leipzig.
Hij nam er deel aan de Duits-Katholieke beweging en plaatste zich in 1845 aan het hoofd daarvan. In 1848 werd hij in Saksen het centrum zijner partij. Hij stichtte er politieke verenigingen, onder de naam van „Vaterlandsvereine”. In het Voor-Parlement te Frankfort was hij ondervoorzitter en Leipzig zond hem als afgevaardigde naar het Frankforter Parlement. In die vergadering was hij de aanvoerder der gematigde linkerzijde.Toen de révolutionnaire gebeurtenissen, in Oct. te Wenen voorgevallen, te Frankfort bekend werden, was Blum de eerste, die aandrong tot het opzenden van een adres. De uiterste linkerzijde en de linkerzijde verenigden zich en op beider last begaven Blum en Fröbel zich naar Wenen, om er het adres over te brengen. De 17de bereikten zij Oostenrijks hoofdstad en werden daar zeer eervol ontvangen. Blum liet zich echter overhalen om persoonlijk ook als aanvoerder van een burgercompagnie aan de verdediging van de stad tegen Windischgrätz deel te nemen. Na de bestorming van Wenen werd hij de 4de Nov. met zijn medeafgevaardigde in hechtenis genomen. Hoewel hij zich, als afgevaardigde, op zijn onschendbaarheid beriep, werd hij voor de krijgsraad gesteld, en deze veroordeelde hem ter dood, welk vonnis de 9de Nov. des ochtends in de Brigittenau voltrokken werd. Deze terechtstelling betekende de oorlogsverklaring van de Oostenrijkse reactie aan het Frankforter Parlement.
Lit.; H. Blum, Robert Blum (Leipzig 1878).