Onder bloedplasma verstaat men de vloeistof, welke overblijft van het bloed, nadat daaruit de bloedlichaampjes zijn verwijderd. Het bloedplasma kan in bepaalde gevallen (vooral bij patiënten in shocktoestand) in plaats van bloed worden toegediend, met dezelfde goede resultaten als de bloedtransfusie.
Omdat het bloedplasma zeer veel langer te bewaren is dan totaal bloed (zie bloedtransfusie, bloedbank) heeft men gedurende de laatste oorlog grote hoeveelheden bloedplasma geconserveerd. Het meeste bloedplasma is verwerkt tot lyophiel gedroogd plasma, een procédé waarbij het plasma na invriezen bij -50 gr. C. uit de bevroren toestand gedroogd wordt door droogvriezen in het luchtledig.Het onderzoek van prof. dr Edwin J. Cohn (Boston) heeft het mogelijk gemaakt de verschillende eiwitten uit het bloedplasma te scheiden (fractionneren). Met dit fractionneringsproces bereidt men oplossingen van albumine (100 cm3 25 pct) voor de behandeling van shockpatiënten, vervolgens zondert men verschillende globulines af, waarvan het γ-globuline vooral betekenis heeft gekregen bij de bestrijding van infectieziekten (mazelen, geelzucht), om ten slotte het fibrinogeen af te zonderen dat als hulpmiddel bij vele operaties, en ter bevordering van de bloedstolling vele toepassingsmogelijkheden vindt.
