is het mineraal met de scheikundige samenstelling BeaAl2Si,018, dat in het hexagonale stelsel kristalliseert. De hardheid bedraagt ca 7,5, het s.g. gem. 2,7.
De onzuivere beryl wordt als grondstof voor de vervaardiging van berylaarde gebruikt. De doorzichtige heldere beryllen leveren edelstenen op, die onder drie verschillende namen in de handel zijn en die zeer sterk uiteenlopende waarden bezitten. De edele beryl is geel, daarnaast kent men de rosé beryl; onder aquamarijn worden de lichtblauwe beryllen samengevat. Al deze variëteiten worden gerekend tot de beste halfedelstenen. De smaragd eindelijk is verreweg de kostbaarste aller beryllen. Het is de enige edelsteen, diedetypischedonkergroene,,smaragd”kleur bezit, die aan geringe bijmenging van chroom is toe te schrijven, terwijl de overige lichtgroene, gele en blauwe berylvariëteiten haar kleur vermoedelijk aan bijmenging van ijzer te danken hebben en de rosé variëteit van Madagascar aan cerium.
Slechts diamanten van zeer bijzondere kwaliteit zijn even duur als smaragd. Ofschoon de hardheid van smaragd (7 J) eigenlijk niet hoog genoeg is voor een edelsteen van de eerste klasse, kan de prijs voor prima exemplaren zo hoog gehouden worden, omdat slechts deze steen de echte ,,smaragd”-kleur bezit, gave diepgekleurde exemplaren zeer zeldzaam zijn en de productie in het belangrijkste gebied, Colombia, beperkt gehouden wordt. Zowel in Duitsland als in de V.S. is het gelukt, synthetische smaragd te fabriceren. Voorlopig schijnen deze stenen echter klein te zijn en bovendien is de bereidingswijze kostbaar. Mocht in beide factoren verandering komen, dan zal dit moeilijkheden in de handel in edelstenen opleveren.
