(Bernarda) Heilige (Lourdes 7 Jan. 1844-Nevers 16 Apr. 1879), is in de hele wereld beroemd geworden door de 18 visioenen bij de Massabiellegrot te Lourdes, van 11 Febr. - 16 Juli 1858. Zij was toen een ongeletterd, ziekelijk meisje en sprak enkel haar Pyrenees dialect.
Na het 16de visioen verhaalde zij, dat de witte Dame, die haar zo herhaaldelijk verscheen, zichzelf genoemd had: „Qué soy ér’ Immaculada Councepsiou” (Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis).Bang voor eerbetuigingen, was zij verheugd, toen men haar in 1866 opnam bij de Zusters van Nevers en het lijden zelf haar belette in het openbaar op te treden.
Zij stierf stil en gelaten. Door Pms XI werd zij in 1925 zalig- en 8 Dec. 1933 heiligverklaard. Haar feestdag werd vastgesteld op 18 Febr., verjaardag van het 3de visioen, waarbij haar, zo had zij verzekerd, voorspeld was: ,,N’ous prouméti pas deb he hurous’ én esté moundé més én aoûté”. (Ik beloof je niet dat je zult gelukkig zijn in deze wereld, maar in de andere).
Lit.: X. Marchet, La merveilleuse vie de Bernadette (Paris 1930); In 1944 schreef de Joodse auteur Franz Werfel de ontroerende vie romancée: Das Lied von Bernadette (Stockholm), waarvan ook een film is gemaakt.
Bernadette’s figuur komt op het eind der 19de eeuw allengs meer voor als versiering der Lourdesgrotten. Zij is meestal gekleed als boerenmeisje, in bruin en blauw, met in de linkerhand een brandende kaars, in de rechter de rozenkrans; gewoonlijk komt ze geknield voor, op enige afstand van de grot. Nog zelden is haar leven op artistiek bevredigende wijze uitgebeeld, evenmin is haar figuur, in het kleed der zusters van Saint Gildard, populair geworden. Veel invloed op de beeldende kunst had Franz Werfel’s vorengenoemde roman.
