eigenlijk Benozzo di Lese (of Benotius Florentinus), Italiaans schilder (Florence 1420 Pistoja 4 Oct. 1497), was leerling van Fra Angelico, wiens helper hij was, toen deze de fresco’s in het klooster van S. Marco schilderde.
Gozzoli werkte ook mee aan Ghiberti’s tweede bronzen deur van het Battistero te Florence. In 1447 kwam Gozzoli te Rome om Fra Angelico te helpen aan de fresco’s in de kapel van Nicolaas V in het Vaticaan. Daarna schilderde Gozzoli zelfstandig te Montefalco bij Assisi een serie fresco’s, het leven van S. Franciscus voorstellende.
Van 1459-1463 was hij te Florence, waar hij de bekende Tocht der drie Kortingen in het Palazzo Medici (nu Riccardi) schilderde. Te S. Gimignano schilderde hij fresco’s met de geschiedenis van S. Augustinus in het koor van S.
Agostino. Zijn grootste werk was de serie fresco’s met Oudtestamentische taferelen in het Campo Santo te Pisa, waaraan hij 18 jaar werkte; in Wereldoorlog II grotendeels door brand vernietigd. Hij is vooral een verteller, doch zijn kunst is weinig diep. Grote nieuwigheden bracht hij niet, doch hij hield wel de kunst op peil en is ook wel typisch voor het Quattrocento.
Zijn productie is reusachtig. In Umbrië oefende zijn kunst een zekere invloed uit.
Lit.: M. Wingeroth, Die Jugendwerke des B. G. (Heidelberg 1897); G. J.
Hoogewerff, Benozzo Gozzoli (Paris 1930); M. Lagaisse, B. G., les traditions trécentistes et les tendences nouvelles chez un peintre florentin, diss. Lille (1934), m. uitv. bibl.
