(1) noemt men de vloer van een sluis of een vloer, die zware voorwerpen, machines enz., moet dragen.
(2 krijgskunde) is een ondersteuningsvlak van eiken of grenen ribben of planken dat rust op een aantal langs- en dwarsonderliggers. Het dient voor het plaatsen van zwaar geschut met stugge radaffuiten, om het wegzakken tijdens het schieten te voorkomen. Bij 12 lang staal der K.N.L. werd hiertoe een veldbeddingmedegevoerd.Het schootsveld is bij gebruik van een bedding, ook al wordt zij verbreed, zeer beperkt. Een schootsveld van 360° wordt verkregen bij gebruik van een radbedding, waaronder te verstaan is een cirkelvormige loopbaan voor de raden en waarbij de affuit om een, in de grond geslagen spil als middelpunt van de bedding kan draaien. De spil is door trekstangen met de affuit verbonden en belet zo het achteruit schuiven. Bij modern geschut (25-ponder of 9veld) wordt zo’n rad-bedding — tijdens het verplaatsen — onder het affuitlijf meegevoerd en is na het in stelling komen op snelle wijze te plaatsen.
Het eerste gebruik te velde van een bedding wordt toegeschreven aan Prins Maurits, die daarmee in het duinterrein bij Nieuwpoort (1600) veel succes had. Op vestingwerken werd de bedding soms voorzien van een hydraulische rem om de terugloop te beperken (rembedding).
LT-KOL. D. ART. b. d. F. A. J. DE KLERCK
