of Aimo van Halberstadt (ca 778 - 853), Benedictijnermonnik van Fulda, was met Hrabanus Maurus van 802-804 leerling van Alcuin* in Tours; in 839 werd hij abt van het Benedictijnerklooster te Hersfeld en in 840 of 841 door Lodewijk de Vrome tot bisschop van Halberstadt benoemd. Als zodanig nam hij deel aan de synoden van Mainz in 847 en 852.
Hij schreef een Historiae Sacrae epitome, lopend tot het jaar 400 in 10 boeken. Volgens Trithemius schreef hij commentaren op bijna alle boeken van de bijbel. Zijn bijbelverklaring is allegorisch-mystisch. De echtheid van sommige gedeelten wordt echter bestreden, evenals „De Corpore et Sanguine Domini”, dat ook op zijn naam staat. Volgens sommigen is hij de auteur van de Heliand* (R. Heinrichs, Der Heliand und Haymo von Halberstadt, 1916).Bibi.: In omnes psalmos explanatio (Keulen 1523); In Isaiam libri tres (Keulen 1531); In XII prophetas et in Cantica Canticorum (Keulen 1533); Commentaria in Epistolas Pauli omnes (Keulen 1539) ; In Apocalypsim libri VII (Parijs 1535).
Lit.: P. L. Migne, dl 116, 117, 118; P. Antonius, Exercitatio historico-theologica de vita et doctrina Haymonis Halberstatiensis (Halle 1704); G. Derling, De Haymone episcopo Halberstatiensi commentatio historica (Helmstadt 1747); Acta Sanctorum Ord. Sti Benedicti, I (1677), blz. 618; Annales Ord.
Ste Benedicti II (1739), blz. 585; Dom. François, Bibliogr. générale des écrivains de l’Ordre de St. Benoît, I (1777), 455; Ziegelbauer, Historia rei literariae Ord. Sti Benedicti IV (1754), 24, 28, 29, 30.
