waren vonnissen (arresten), verordeningen of reglementen, die tot 1790 in Frankrijk de parlementen, d.w.z. de gerechtshoven, bevoegd waren uit te vaardigen met kracht van wet voor het ressort van het parlement. De wet van 16-24 Aug. 1790 (tit.
II art. 12) verbood dit, evenals art. 5 Code Civil, in overeenstemming met de leer van de scheiding der machten, welke bepaling in Nederland is overgenomen in art. 12 Wet houdende Algemene Bepalingen, luidende: „Geen regter mag bij wijze van algemeene verordening, dispositie of reglement, uitspraak doen in zaken welke aan zijne beslissing onderworpen zijn.”Lit.: J. van Kan, Les Efforts de codification en France. Etude historique et psychologique (Paris 1929), p. 305-311.
