Vlaams dichter en geleerde (Brugge ca 1550 - 21 Juni 1632), was licentiaat in de rechten en raadpensionaris te Brugge. Hij werd arts en raadsman van keizer Rudolf II, en kwam in 1612 te Brugge terug.
Zijn gedicht De weg der deugden werd niet gepubliceerd. Hij was een bekwaam waterverfschilder. Beroemd werd hij door zijn Gemmarum et lapidum historia, waarin hij de edelstenen en de fossielen behandelt, ook op geneeskundig gebied. Het boek verscheen te Hanau in 1609; latere uitg. te Leiden (1636, 1647 en 1726). Onder de titel Le parfait Joaillier bezorgde Jean Bachou een Franse uitgave te Lyon in 1644, herdrukt in 1649.
