was een onterende straf, die oudtijds in Frankrijk werd toegepast. Er aan ontleend is de réparation d'honneur uit de artikelen 226 en 227 van de Code Pénal, twee artikelen, die reeds bij de wet van 28 Dec. 1894 zijn afgeschaft.
De réparation d’honneur is een voldoening, die men moet geven aan hem, dien men heeft beledigd, den beledigde, door te verklaren, dat men hem voor een persoon van eer houdt. Hetzelfde principe vindt men terug in Nederland in art. 1410 van het B.W., doch hier niet als straf, maar uit eigen verkiezing voor den rechter af te leggen, om daardoor te voorkomen, dat het vonnis verklaart, dat de gepleegde daad lasterlijk of beledigend is.Lit.: Garraud, Traité théorique et pratique du droit pénal français, deel IV, blz. 572, 3de druk (Paris 1922).
