(Joseph Auguste), Frans godgeleerde (Rijsel 30 Mrt 1805 - Montreux 7 Febr. 1872), werd in 1863 hoogleraar in de zedenleer aan de Sorbonne. Hij stelde de wetenschap in dienst van het geloof en werkte met L.
P. Petitot mede aan de wederoprichting van het Franse Oratorium. Ofschoon hij immer met de hoogste achting gesproken had over het pauselijk gezag, werd hij bij het naderen van het Vaticaanse Concilie een heftige tegenstrever van het verklaren van de onfeilbaarheid, vooral in zijn brieven aan een jeugdvriend Lettres à Mgr. l’archevêque de Malines; hij onderwierp zich echter uitdrukkelijk aan de Vaticaanse besluiten.Talrijke werken getuigen van zijn scherpe geest en schrijverstalent.
Bibl. : La Connaissance de Dieu (1853); La Logique ( 1855) ; La Connaissance de l’âme (1858); Mois de Marie de l’immaculée Conception (1839); La Paix, Méditations historiques et religieuses; La Philosophie du Credo (1861); Les sources, conseils peur la direction de l’esprit (1862); Commentaire sur l’Evangile de St. Matthieu; La crise de la foi (1863); Les sophistes et la critique; Jésus-Christ, réponse à Renan; Petit manuel de critique (1864); La morale et la loi de l’histoire (1868) ; Lettres sur la religion (1869) ; Souvenirs de ma jeunesse I (1874); Gratry et Loyon, Lettres et journaux intimes, 1870-1872, publ. p. A. Houtin et F.
L. Couchoud (Paris 1927).
Lit.: Perraud, Le P. Gratry, sa vie et ses œuvres (1900); A. Chauvin, Le P. Gratry (2de dr. 1911); F.
Mohier, Les derniers jours du P. Gratry (1912) ; P. Revaux, Le père.G., sa vie et ses doctrines (Paris 1912); J. Vaudon, Le père G. (Paris 1914); G.
André, L’oratoire (1928); E. Scheller, Grundlagen der Erkenntnislehre bei G. (1929); J. Marias, La filosofia del padre G. (Milano 1941).
