Braziliaans schrijver (Baia 1880-1937), werd in 1904 hoogleraar te Baia, welk ambt hij tot 1915 heeft bekleed. Zijn literaire loopbaan begon in 1902 en aanvankelijk wijdde hij zich aan het symbolisme.
Door de moderne denkbeelden, die allerwegen opdaagden, werd hij een ijverige adept van het naturalisme. Ten slotte ging hij over tot het futurisme en bestudeerde hij de relativiteitstheorie en de meest vooruitstrevende filosofische beschouwingen. Zijn eerste werken waren Raio de sol en Eterno incesto (De eeuwige bloedschande), een serie preken van een geestelijke voor de Gemeente der Mensheid. Daarna verschenen in Brazilië, zowel als in Portugal, tientallen werken. Na zijn dood bleek het dat hij nog een aantal werken had geschreven die nooit waren uitgegeven.Bibl.: Sê bendita; Zoilos e estetas, een serie critieken; Questoes actuais de filosofia e direito; A carne de Jesus (roman, door de aartsbisschop van Baia verboden); Sociologia e critica; O anel simbólico; A escarpa (moderne tragedie); Sazao de luz; Pedras ialsas; O porno de ouro e outros contos maravilhosos (een der eerste goede kinderboeken in de Braz. letterkunde); Ensaios sóbre o evolucionismo morfológico da lingua portuguesa; Meus ódios e meus afectos; Praparagao socialista do Brasil; Sociologia soviética. Voorts vele werken op rechtsgeleerd gebied.
