of Turks: Iskenderoen (Skanderoen), havenstad in het Turkse vilajet Hatay (Sandjak van Alexandrette), ligt aan de noordoostelijke bocht der Middellandse Zee in een lage, moerassige vlakte en was vroeger een grote, rijke koopstad met 60 ooo inw. Alexandrette onderhoudt het handelsverkeer met Aleppo en Diarbekr.
De ruime haven is verwaarloosd; de Europeanen wonen in het nabijgelegen en bekoorlijke dorp Beilan. De uitvoer bestaat uit „Aleppo-manufacturen”, wol, zijdecocons, leder enz. Alexandrette werd door Alexander den Grote ter gedachtenis aan de slag bij Issus gesticht en Alexandria ad Issum genoemd. Hier behaalden de 13de April 1832 de Egyptische troepen onder Mehemed Ali een overwinning op de Turken. Na Wereldoorlog I kwam het Sandjak van Alexandrette aan het onder Frans mandaat staande Syrië. Toen in 1936 Frankrijk met Syrië een verdrag sloot, hetwelk de onafhankelijkheid van het laatste land in het vooruitzicht stelde, deed Turkije zijn aanspraken op Alexandrette weer gelden. Het resultaat was, dat het jaar daarna aan het Sandjak volledige autonomie binnen de nieuwe Syrische staat, doch onder auspiciën van de Volkenbond, werd verleend, terwijl onder dezelfde auspiciën Frankrijk en Turkije een verdrag ter waarborging van de territoriale onschendbaarheid van het autome gebied sloten. Dit belette Turkije echter niet om de werkzaamheden van de Volkenbond ter uitwerking dezer autonomie grote moeilijkheden in de weg te leggen, waarbij het indirect door Frankrijk gesteund werd, dat zich gaarne van de medewerking van Turkije in het dreigende wereldconflict wilde verzekeren. Zo konden de Turken in Juli 1938 troepen in het gebied, dat weldra de naam Republiek van Hatay aannam, legeren en tenslotte bij verdrag met Frankrijk van 23 Juni 1939, het Sandjak geheel annexeren. Dat Frankrijk hiermede in strijd met zijn verplichtingen als mandataris handelde, is duidelijk. De niet-Turkse bevolking, die een kleine meerderheid uitmaakte, emigreerde grotendeels naar Syrië.Lit.: P. du Véou, Le désastre d’Alexandrette (i934~i938) (1938); S. Na va, La questione del Hatay (Alessandretta) e la sua soluzione (1939); G. Sperduti, Aspetti giuridici della questione del Sangiaccato di Alessandretta (1939).