(Grieks Alkaios), Grieks dichter, uit Mytilene op Lesbos, leefde in het laatst der 7de en het begin der 6de eeuw v. Chr., was een tijdgenoot van Sappho en maakte deel uit van de kanon der Griekse lierdichters.
Uit adellijke stand geboren, verzette hij zich tegen de tyrannen in zijn vaderstad, maar week ten slotte voor den tyran Pittakos. Hij keerde echter aan het eind van zijn leven terug en stierf op Lesbos. Zijn gedichten laten zich verdelen in oorlogs-, drink- en liefdesliederen; de gehele Oudheid heeft den dichter vereerd en zijn zangen gezongen. Hij bezigde verschillende maten; het meest bekend is de alcaeïsche strophe, door Horatius nagevolgd. „Leven en lied zijn bij hem tot één verbonden.” Uitgave van E. Lobel 1927.Lit.: C. M. Bowra, Greek Lyric. Poetry (Oxford 1936).
