(Johan Albertus), Nederlands schilder, etser en lithograaf (Utrecht 10 Juni 1844 -Locarno 6 Febr. 1914), broer van de volgende, behoorde tot de Haagse school. Hij was eerst vaklithograaf, ontving onderricht van G.
Craeyvanger te Utrecht en bezocht de Academie te Antwerpen, begon met historie- en portretschilderen, doch ging, onder invloed van de Haagse school, ca 1875 voorstellingen uit het leven van de landbewoners, voornamelijk binnenhuizen met enkele figuren, schilderen in diepe, warme toon. Zijn onderwerpen sluiten aan bij die van Jozef Israëls, doch zijn idyllischer opgevat. Voor wat de kleur betreft, was Jacob Maris zijn voorbeeld. In het bijzonder als aquarellist heeft hij uitgemunt. Hij was een innig vertolker van de verhouding tussen moeder en kind.
