is de natuurlijke afvloeiing naar een beek, rivier of watergang van de binnen haar stroomgebied gevallen neerslag, voor zover deze niet verdampt; de op een bepaald punt van een beek, rivier of watergang afstromende hoeveelheid water vormt de afvoer van het stroomgebied boven dat punt op dat tijdstip. Vlakke terreinen, tussen hogere omgeving gelegen hebben meermalen een onvoldoende afwatering, evenzo vlakke landen, wanneer deze te weinig verheven zijn boven de beek, rivier of watergang, die hun water moeten ontvangen of zelf hun water onvoldoende afvoeren.
Lit.: W. M. Vink, De verbetering van de afwatering van Twente, De Ingenieur No. 15 (1928); Rapport der Linge-commissie (Arnhem 1927).
