Grieks Aischylos, beroemd Grieks tragediedichter, zoon van Euphorion (Attika 525 Syracuse 456 v. Chr.).
In 500 werden voor het eerst treurspelen van hem opgevoerd, de zege echter in de dichterwedstrijd behaalde hij voor het eerst in 484. Dikwijls vertoefde hij op Sicilië, bij Hiëro van Syracuse. Hij is de feitelijke grondlegger van het Attische drama, want hij schonk het een ernstige, diepe zin en maakte de ten tonele gevoerde gestalten tot waarlijk tragische figuren. Door uitbreiding van het aantal toneelspelers, eerst tot twee, later tot drie, wist hij bovendien meer handeling aan de stukken te geven. Toch behoudt het lyrisch element bij hem nog een voorname plaats; zijn taal en gedachten zijn van een verhevenheid, die dikwijls tot het angstwekkende en demonische stijgt.In godsdienstig opzicht streeft hij naar een oplossing van de essentiële vragen van het menselijk leven en zijn relatie tot de godheid. Daarnaast wekt hij, onder de indruk van de Perzische oorlogen, waarin hij heeft medegestreden, op tot vaderlandsliefde en verheerlijkt deze in zijn gedichten. Als onderwerp kiest hij steeds een mythe, behalve in De Perzen.
Van de ruim 70 treurspelen, welke hij geschreven heeft, zijn slechts 7 bewaard gebleven; De Perzen, waarin de indruk, die de slag bij Salami's in Perzië heeft gemaakt, dramatisch wordt weergegeven; de Hiketides (de komst van Danaos), de Zeven tegen Thebe, de Gebonden Prometheus en een trilogie, de Oresteia, bestaande uit de stukken Agamerrmon, Choëphoroi en Eumenides, waarin de moord op Agamemnon door zijn vrouw Clytaemnestra, de wraak van Orestes en ten slotte de verzoening worden behandeld.
De taal van Aeschylus is vaak duister, maar van grote kracht en schoonheid.
Lit.: Uitgave van de tekst: G. Murray 1937; Nederlandsche commentaren van J. J. G. Vürtheim en P. Groeneboom, Nederl. vertaling van Burgersdijk; enkele stukken ook vertaald door Boutens. Zie verder G. Murray, Aeschylus, the creator of tragedy (1940).
