syndroom van, is een complex van verschijnselen, dat ontstaat door een plotselinge onderbreking van de bloedstroom in de hersenen; duurt deze onderbreking slechts enkele seconden, dan bemerkt de patiënt niets of hij is even duizelig, duurt zij langer dan 8 à 10 sec., dan volgt bewusteloosheid en staat de circulatie nog langer stil, dan komen er krampen, die aan epilepsie doen denken (epileptiforme stuipen); een stilstand van meer dan 3 à 5 minuten is dodelijk. De oorzaak kan zijn, dat de prikkelgeleiding van de boezems naar de kamers van het hart opeens zo slecht wordt, dat de kamers niet meer worden bereikt (hartblok) en stil blijven staan; de kamercontracties worden hervat zodra een centrum in de kamers zelf regelmatige prikkels gaat uitzenden (kamerautomatisme).
Het syndroom kan eveneens een gevolg zijn van een zeer grote frequentie van de hartslag (tachycardie), waarbij de kamers geen tijd hebben zich vóór de samentrekking behoorlijk met bloed te vullen; voorts van een sterke verlangzaming van de hartslag (bradycardie), zoals een enkele maal ontstaat bij druk op de carotissinus, een gevoelig gedeelte van de slagaderen aan de hals (carotissinussyndroom).De verschijnselen werden in 1827 beschreven door Adams, in 1842 door Stokes; veel vroeger had Morgagni (1682-1771) er al eens de aandacht op gevestigd.
