(’s-Gravenhage 17 Mrt 1825-Batavia 6 Febr. 1876), werd opgeleid voor Indisch ambtenaar, doch wijdde het grootste gedeelte van zijn ambtelijke leven aan de studie van de Indische talen en letterkunde, in het bijzonder aan die van het Javaans. Zijn adviezen over de spelling van Indische geografische namen, de titulatuur van de inheemse adel, de Javaans-Mohammedaanse tijdrekening e.a. werden gepubliceerd.
Hij legde de grondslag voor de studie der Oudjavaanse oorkonden, waarvan hij een aantal uitgaf (Leiden 1875).Bibl.: uitgave met vertaling en aantekeningen van de Javaanse boeken Baron Sakèndher (Batavia 1850) en Bratajoeda, een nieuwere bewerking van de Oudjavaanse Bharatayuddha (Verh. Batavia. Gen. dl 27-28, Batavia 1860).
