Basiliscus, een broeder van keizerin Verina, de vrouw van den Oost-Romeinschen keizer Leo I, werd op hare aanbeveling aan het hoofd gesteld eener expeditie, welke Leo met den West-Romeinschen keizer Anthemius in het jaar 467 na Chr. tegen de Wandalen in Afrika ondernam.
Aanvankelijk was hij zeer voorspoedig, maar hij was onvoorzigtig genoeg, om met Genzerik, den sluwen vorst der Wandalen, een wapenstilstand van 5 dagen te sluiten, gedurende welken hij door zijn vijand verraderlijk overvallen en geslagen werd. Op de bede van Verina schonk de Keizer hem vergiffenis, ja, ten gevolge van den opstand, door haar na den dood van haren gemaal tegen Zeno de Isauriër veroorzaakt, werd hij door den slaafschen senaat tot keizer uitgeroepen. Zijne heerschappij duurde slechts kort. De overweldiger zag zich weldra door het volk en het leger verlaten, en onmenschelijke overwinnaars veroordeelden hem en de zijnen, om op een kasteel in Cappadocië van gebrek en koude om te komen.
