Wapenstilstand noemt men een verdrag tusschen oorlogvoerende partijen tot opschorting der vijandelijkheden gedurende een bepaalden tijd. Hij kan van algemeenen aard zijn en is dan door de oorlogvoerende mogendheden gesloten, of van plaatselijken aard, vastgesteld door de legerhoofden, zoodat hij alleen van kracht is voor de onder hunne bevelen staande troepen. De positiën der beide partijen worden bij een wapenstilstand of ook bij eene korte wapenschorsing door eene demarcatielijn gescheiden. Somtijds duurt eene wapenschorsing slechts weinige uren tot het wegruimen en begraven van gesneuvelden, tot het vervoeren van gewonden, tot het uitwisselen van gevangenen of tot het aanknoopen van onderhandelingen.
Het verbreken van een wapenstilstand is eene schennis van het volkenregt. Een algemeene wapenstilstand is doorgaans de voorbode van den vrede. In vroegeren tijd sloot men wel eens een wapenstilstand voor eene reeks van jaren; de Turken bijv. verkozen geen vrede te sluiten met de Christenen, maar slechts wapenstilstanden voor den tijd van 20—80 jaar.
