Drie broeders, die dezen geslachtsnaam voeren, hebben zich in deze eeuw door hunne talenten en waardigheden onderscheiden. Zij zijn:
Camille Hyacinthe Barrot. Zie Odilon- Barrot.
Adolphe Barrot. Deze werd geboren in 1798 en deed als Fransch zaakgelastigde eene reis naar de Sandwich-eilanden en Nieuw-Granada. Later was hij consul in Columbia en Manila, van 1836 tot 1839 consul-generaal in China en in 1840 op de Philippijnsche eilanden. In 1843 deed hij een togt naar Haïti om er voor Frankrijk geldelijke zaken te vereffenen, werd in 1847 consul-generaal in Egypte en in 1848 Fransch gezant te Lissabon. In 1851 bekleedde hij die betrekking te Napels en in 1853 te Brussel.
Ferdinand Barrot. Deze werd geboren in Parijs in 1806. Als advocaat maakte hij zich beroemd door de verdediging van den overste Vaudrey, die betrokken was in den aanslag van Lodewijk Napoleon op Straatsburg, terwijl hij later Napoleon zelven verdedigde na den aanslag op Boulogne. Als afgevaardigde des volks behoorde hij vóór de Februarij-omwenteling tot het linker-centrum en onderscheidde zich in 1844 door eene merkwaardige redevoering over de Fransche bezittingen in Algérië. Toen Lodewijk Bonaparte het gezag in handen kreeg, benoemde deze hem tot secretaris-generaal. In het laatst van 1849 en in het begin van 1850 was hij minister van Binnenlandsche Zaken; vervolgens werd hij gezant te Turijn, waar hij een handelsverdrag sloot tusschen Frankrijk en Sardinië. Na den coup d’état werd hij staatsraad, in 1853 senator, en in 1854 lid van de Commissie voor openbare werken, landbouw en nijverheid.